صغيرتى..صغيرتى..صغيرتى

صغيرتى

اضرمى النار فى مراكب كلماتى

ستبحر كلماتى بدون صوارى

صغيرتى

احرقى حروفى عزفى لحنى اوتارى

فنارك بحرقتها ستنضج ثمارى

صغيرتى

ارمى سهام صدك على اقلامى

سيسيل دم قلمى حروفا على اوراقى

صغيرتى

سلطى جيوش هجرك على شعرى ونثرى وخواطرى

ساعتلى بهجرك .. جمال اروع المعانى

لولا صدك ماخرجت اشجانى .. لولا صدك ..

ما تغنى العاشق بألحانى...

صغيرتى

احببت .. لارى اللوعة .. الهجر..

فحرقة قلبى .. تبرز ... دفئ نيرانى

صغيرتى ..

اديم الهجر..لاكتب النثر ..

اصمتى .. وانت تملى ناظريك ... عند احتراق كلماتى

تاملى فى روعة .. حرفى .. وقلمى واخلاقى

انتعشى .. بروعة حروفى وهى

تتساقط .. من نيران هجرانك

فافى كل حرف ... جذور شجر.. ونضوج ثمارى

صغيرتى

امعنى فى تركى ... زيدى فى الصد

لكن لا تتمنى زوالى

صغيرتى

اخشى عليك هموم الحب ولوعة الاحزان

اخاف عليك .. من لهيب ناره .. اذا أنطفات نيرانى

صغيرتى

انا ترعرعت .. فى محراب الحب منذ نعومة اظفارى ..

جربت فيه كل المعانى... بين وصل .. وهجر.. ودمارى

صغيرتى

اذا اردت ان تحبى فاستعينى ... بحرفى بقلمى ..بافكارى

اقلق عليك اذا احببتنى ...

اخاف عليك .. قوة الحب ... وامواجه ... وعميق بحاره

اذا كان ولا بد ان تغوصى .. فليكن على شواطئ اقدارى

صغيرتى صغيرتى